İyi öğütlerin iyi işlerden daha uzun sürdüğü söylenir. Bu nedenle, iyi tavsiyeyi takdir etmek insanlara özgüdür, ancak bireyler bazen kendileri için neyin iyi olduğunu bilmediklerinden, buna göre hareket etmek öznel kalır. Sosyal medya, derinlere kökleşmiş önyargıları algoritmik olarak destekleyerek bu açmazı daha da genişletmiş olabilir. Ancak iyi tavsiyeler yine de takdir edilmektedir. Hikâye anlatımı biçimindeki hayvan masalları, sözlü-işitsel toplumların bu dinamik bilgelik aktarma aracını geliştirmesinden bu yana popüler olmuştur. İsa’dan yaklaşık iki yüzyıl önce yazılmış olan Panchatantra bu tür çabaların en eskisine tanıklık edin.
Başka bir koleksiyon, HitopadeshaDhavalachandra adlı bir ortaçağ Hintli hükümdarının çocuklarına bilge davranış bilimi konusunda talimat vermesi için sponsor olduğu , muhtemelen MS 800 ile 950 yılları arasında Narayana tarafından bestelenmiştir. başlıklı dört bölüm halinde düzenlenmiştir. Arkadaş Kazanmak, Arkadaş Kaybetmek, Savaşmak ve Barışmakantropomorfize kuşların ve hayvanların bu hikayeleri, insanların kendilerini içinde bulabilecekleri bir dizi sorunlu duruma çözümler sunar. Tarihçi Shonaleeka Kaul tarafından orijinal Sanskritçe metnin bu yakın tarihli deyimsel çevirisi, orijinal metnin tazeliğini ve zekasını korumayı amaçlıyor. Hikayeler davranış ve ilişki paradoksları hakkındadır ve neredeyse bir hayatta kalma rehberi gibi okunur. İdeali gerçekle ve kutsalı dünyevi olanla karıştırarak hayata dair pratik gözlemler sunarlar. Hikaye anlatıcısının, derinlemesine kökleşmiş eğilimler öznelliği teşvik ettiğinden, dinleyicilerin ve okuyucuların bu masalların özüne ulaşmakta zorlanabileceklerini bildiği açıktır. Bu nedenle hikayeler, duygusal zeka, öz-farkındalık, kısıtlama, diplomasi ve sabrın geliştirilmesini teşvik eder. Hayatı anlamamıza yardım etmeye devam etmeleri şaşırtıcı değil.
İngiliz Doğu Hindistan Şirketi, Hint toplumunu tanımlayan sosyo-kültürel yönleri anlamak için Charles Wilkins’in iki klasik metni çevirmesini teşvik etti: Bhagavad Gita (1784) ve Hitopadesha (1787). Bir araç ve bir mesaj olarak basit hikaye anlatma sanatı sosyal öneminin çoğunu kaybetmiş olsa da, o zamandan beri ikincisinin birkaç versiyonu ortaya çıktı. Çocukların, nesiller arası bir bilgelik aktarma süreci olan yatmadan önce hikayeleri dinlemek için büyükanne ve büyükbabalarının etrafında toplandığı günler geride kaldı.
Yine de, bu hikayelerin çoğu bize çekici gelmeye devam ediyor. En popüler olanı Birlik kuvvettir, kapana kısılmış güvercinler hakkında bir hikaye. İçinde, yaşlı güvercin, sürüyü, onları tutan ağı kaldırması ve birlikte uçması için yönlendirir. İlerlemek isteyenlerin aşırı uyku, bitkinlik, tembellik, korku, öfke ve laf kalabalığı dahil olmak üzere altı zayıflıktan vazgeçmesi gerektiği şeklindeki gömülü mesajın geniş etkileri vardır. Masalda, kolektif ilham, hayal edilemeyen bir tepkiyi tetikleyebilir. Bu hikayelerin olay örgüsü esnektir ve birden çok yoruma açıktır, bu da derlemeye kültürler arası bir çekicilik katar. Kaul, metne yansıtıcı bir giriş sağlar ve metnin amacının Hitopadesha bireylerin ve genel olarak toplumun refahı ve başarısı gibi görünmektedir. Koleksiyon, okuyucuların, içsel çelişkileri ve tutarsızlıkları ile hayatın gerçekleriyle uzlaşmasını sağlar. İnsan psikolojisi resmi bir araştırma konusu olarak ortaya çıkmadan çok önce, bu hikayeler erkek ve kadın ruhlarının karmaşıklığını görece kolaylıkla yakalıyordu. Bu özlü kitapta, kibirli hükümdar veya kurnaz vezir, masum koca veya onun işbirlikçi karısı, kurnaz düşman veya akıllı arkadaş fark etmeksizin herkes için bir şeyler var. Bir benzetmeyi anlatmak için hayvanları ve kuşları kullanma hilesi, aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli koleksiyonlarda kullanılmaktadır: pançtantra, Hitopadesha, Brihatkatha ve Nitopadeşa. Yapay zeka çağında öğrenme araçları olarak antropomorfize kuşların ve hayvanların masallarına olan ilgiyi canlandırmak, hayvanlarla bir arada yaşamamızdan modern dünyaya zengin içgörüler getirmektir. Çevirmen Shonaleeka Kaul, klasik yerel metinleri ele almadaki zekası ve hayvan ve kuş sesleriyle dolu bu eseri çok sevdiği köpeğine adadığı için övgüyü hak ediyor.
Sudhirendar Sharma bağımsız bir yazar, araştırmacı ve akademisyendir.
